Η τρομαχτική αδράνεια του κράτους και η αδικαιολόγητη καθυστέρηση να αποκατασταθούν οι άνθρωποι που βασανίστηκαν στο κολαστήριο των Λεχαινών αποτελούν μια εμβληματική περίπτωση θεσμικής μισαναπηρίας.
Ο σκηνοθέτης και ανάπηρος ακτιβιστής, μέλος της Κίνησης Αναπήρων «Μηδενική Ανοχή», μιλάει για την επείγουσα ανάγκη της αποϊδρυματοποίησης και μοιράζεται την εμπειρία του από την κατάληψη στο κολαστήριο των Λεχαινών.
Ο ψυχίατρος και Διευθυντής Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού μιλάει για το σύστημα παιδικής προστασίας στην Ελλάδα και τα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετωπίζει.
Για πολλές δεκαετίες, τα παιδιά που βρίσκονταν σε κίνδυνο, ήταν θύματα ή απλώς είχαν ανάγκη υποστήριξης, απασχολούσαν τις ελληνικές αρχές κυρίως ως εργαλεία στο πολιτικό παιχνίδι και θεωρούνταν από τον νόμο κυρίως ως παραβάτες —[...]