Newsletter Κοινότητα EN | ΕΛ

Ετικέτα: Σωματική κακοποίηση

    Οπαδός της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας και ο οδηγός της Πόρσε που σκότωσε τον 22χρονο στα Χανιά;

    Δεν είναι η πρώτη φορά που ο 45χρονος απασχολεί τις αρχές. Λίγους μόλις μήνες πριν το θανατηφόρο τροχαίο, είχε καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία σε βάρος της συζύγου του και μητέρας του παιδιού τους. Ανακαλύψαμε ότι στη δικαστική του διαμάχη για την επιμέλεια και τη διατροφή του ανήλικου παιδιού, ξεσηκώνει όλο το εγχειρίδιο των «ενεργών μπαμπάδων», των ομάδων ανδρικών δικαιωμάτων δηλαδή που πίεσαν και πέτυχαν την ψήφιση του λεγόμενου «νόμου Τσιάρα» για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια.

    Της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου και του Αυγουστίνου Ζενάκου

    Η υπόθεση του 45χρονου κατηγορούμενου για το φονικό τροχαίο στα Χανιά, το οποίο κόστισε τη ζωή ενός 22χρονου άντρα, δικαίως απασχόλησε τη δημοσιότητα — κυρίως λόγω των παραλείψεων των αρχών που φέρονται να μπορούσαν να είχαν αποτρέψει το δυστύχημα, αν είχαν τηρήσει τον νόμο. 

    Υπάρχει, ωστόσο, μια παράλληλη πτυχή που αναδεικνύεται σ’ αυτή την υπόθεση, η οποία φωτίζει ένα πρόβλημα διαφορετικό, αν και όχι λιγότερο σοβαρό από την δολοφονική οδηγική συμπεριφορά και την ανοχή των αρχών σ’ αυτήν. Ίσως μάλιστα τα δύο να μην είναι τόσο διαφορετικά όσο εν πρώτοις μοιάζουν.

    Ο κατηγορούμενος για το τροχαίο είχε μια πολύ πρόσφατη καταδίκη για ενδοοικογενειακή βία. Συγκεκριμένα, η σύζυγός του τον είχε καταγγείλει ότι της είχε για πολλοστή φορά ασκήσει σωματική βία και μάλιστα μπροστά στην ανήλικη κόρη τους. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη και την ιατροδικαστική έκθεση που διαπίστωσε τους τραυματισμούς, έκρινε αξιόπιστη την καταγγελία και καταδίκασε τον 45χρονο σε έναν χρόνο φυλάκιση. Αυτός άσκησε έφεση, στην εκδίκαση της οποίας εύλογα υποθέτει κανείς ότι θα επαναλάβει τον υπερασπιστικό ισχυρισμό που προέβαλε και στον πρώτο βαθμό: ότι η σύζυγός του κατασκεύασε την καταγγελία με στόχο να τον αποξενώσει από το παιδί του.

    Δεν μας κάνει εντύπωση, βέβαια, η επιστράτευση της ψευδοθεωρίας της «γονεϊκής αποξένωσης» ως υπερασπιστικής στρατηγικής, καθότι είναι γενικευμένη πλέον σε υποθέσεις όπου άντρες κατηγορούνται για ενδοοικογενειακή βία ή/και σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών τους. Αλλά και στο αστικό σκέλος της αντιδικίας, στις δικαστικές διαδικασίες δηλαδή που ρυθμίζουν το διαζύγιο που ζητάει η κακοποιημένη σύζυγος, την επικοινωνία του 45χρονου με την κόρη τους, αλλά και τη διατροφή που θα κληθεί να καταβάλει, η στρατηγική είναι επίσης γνωστή και δοκιμασμένη με επιτυχία σε πάμπολλες περιπτώσεις: ο καταδικασμένος, πλέον, για κακοποίηση ζητάει από το δικαστήριο να του αναθέσει τη συνεπιμέλεια της κόρης του. Παρά τα τεκμήρια, μάλιστα, ότι η ζωή του ήταν μάλλον πολυτελής, ισχυρίζεται ότι στερείται οικονομικής άνεσης και προτείνει να πληρώνει για τις ανάγκες της κόρης του 200 ευρώ τον μήνα.

    Τα επισημαίνουμε αυτά διότι πιστεύουμε ότι πολλοί και πολλές θα τους δώσουν όση βάση τους δώσουν μόνο επειδή ο συγκεκριμένος βγήκε να οδηγήσει την πόρσε του σε κατάσταση ακραίας μέθης και σκότωσε έναν νέο. Λιγότερες και λιγότεροι όμως θα αναλογιστούν ότι αν δεν είχε συμβεί το τραγικό δυστύχημα, αυτός, ο ίδιος άνθρωπος, θα πήγαινε ξανά σε λίγο καιρό στο δικαστήριο για να ενσαρκώσει τα λόγια που είχε ξεστομίσει ο βουλευτής της ΝΔ, Γιάννης Λοβέρδος, στη συζήτηση στη Βουλή για τον Νόμο Τσιάρα: ότι «επειδή βαράει τη γυναίκα του, δεν σημαίνει πως είναι και κακός πατέρας». Θα επέμενε ότι πρέπει να έχει τη συνεπιμέλεια της ανήλικης κόρης του, που τον έβλεπε να ξυλοφορτώνει τη μητέρα της, ή το λιγότερο να την υποδέχεται για διανυκτέρευση στο σπίτι του και να την πηγαίνει διακοπές. Θα επαναλάμβανε ότι η πόρσε του είναι μεταχειρισμένη, το σκάφος του σε συνιδιοκτησία και η επιχείρησή του πάει άσχημα, ότι είναι στη πραγματικότητα φτωχός και δεν έχει να δώσει διατροφή. Και ότι, στο κάτω κάτω, όλα αυτά είναι μια σκευωρία που έστησε η σύζυγός του για να του πάρει το παιδί του και τα λεφτά του.

    Και τα δικαστήρια θα τον άκουγαν. Όπως ακούνε τόσους και τόσους κακοποιητές κάθε μέρα. Που ευτυχώς τα θύματά τους δεν περιλαμβάνουν 22χρονους που είχαν την τραγική ατυχία να έρχονται από την άλλη μεριά του δρόμου. Αλλά που συχνά περιλαμβάνουν τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους, που η δικαιοσύνη άφησε απροστάτευτα. Και που ακόμη κι αν δεν φτάσουν ως τον φόνο, θα συνεχίσουν να βασανίζουν γυναίκες και παιδιά, γιατί εισαγγελείς και δικαστές δεν εννοούν να καταλάβουν ότι η «γονεϊκή αποξένωση» και η «υποχρεωτική συνεπιμέλεια» είναι εργαλεία κακοποίησης στα χέρια αντρών που δεν τους καίγεται καρφί για τα παιδιά τους αλλά που εκδικούνται τις γυναίκες που τόλμησαν να «σηκώσουν κεφάλι».

  • Αναλυτικό ρεπορτάζ

    Μέρος Β΄: «Κορίτσια, χέρια – πόδια – πάτωμα!»

    Τώρα που ολοκληρώθηκη πρώτη δίκη της Κιβωτού του Κόσμου, είναι η στιγμή να καταγράψουμε και να αναλογιστούμε όσα μάθαμε από τότε που ξέσπασαν οι καταγγελίες για μια από τις πιο γνωστές και σεβαστές οργανώσεις παιδικής[...]

  • Αναλυτικό ρεπορτάζ

    Μέρος Α΄: «Παπαντώνη μας, λεβέντη!»

    Τώρα που ολοκληρώθηκε η πρώτη δίκη της Κιβωτού του Κόσμου, είναι η στιγμή να καταγράψουμε και να αναλογιστούμε όσα μάθαμε από τότε που ξέσπασαν οι καταγγελίες για μια από τις πιο γνωστές και σεβαστές οργανώσεις[...]

  • Υπόθεση Απόστολος Λύτρας: «Δύο μέτρα και δύο σταθμά, από τις αρχές για τα θύματα της έμφυλης βίας»

    Μια συζήτηση για την ενδοοικογενειακή βία και την αποτυχία των ελληνικών αρχών να προστατέψουν τα θύματα.

    Η δημοσιογράφος του The Manifold, Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου, στο Δελτίο Ειδήσεων kontra news με τον Πάνο Χαρίτο
    19 Ιουνίου 2024
  • Αναλυτικό ρεπορτάζ

    Όσα δεν ρωτούν οι αρχές και τα ΜΜΕ τους «16+ πατεράδες»

    Κάθε στοιχείο της υπόθεσης των «16+ πατεράδων» δείχνει ότι η εκστρατεία που μαίνεται τόσο στους κόλπους των αρχών όσο και στη δημοσιότητα που αφειδώς προσφέρουν γνωστά ΜΜΕ, ξεπηδά από ένα «κίνημα ανδρικών δικαιωμάτων» που συσπειρώθηκε[...]

  • Παρατηρητήριο

    Πρακτικά 1ης Δίκης της Κιβωτού του Κόσμου

    Όσα ειπώθηκαν και συνέβησαν στην 1η δίκη της πρώην διοίκησης της Κιβωτού του Κόσμου, όπως τα κατέγραψαν σε κάθε δικάσιμο οι δημοσιογράφοι των ομάδων The Manifold και OmniaTV.

  • Συμβούλιο της Ευρώπης προς κυβέρνηση και δικαστές: Σταματήστε να νομιμοποιείτε την ύποπτη θεωρία της «γονεϊκής αποξένωσης»

    Η GREVIO, η επιτροπή που επιτηρεί τη συμμόρφωση των κρατών-μελών με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, εκφράζει «βαθιά ανησυχία» για το ότι οι ελληνικές αρχές νομιμοποιούν την ύποπτη θεωρία της «γονεϊκής αποξένωσης».

    Του Αυγουστίνου Ζενάκου

    Η αρμόδια επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης που επιτηρεί τη συμμόρφωση των κρατών-μελών με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης κατά της ενδοοικογενειακής βίας και της βίας κατά των γυναικών δημοσίευσε χθες την πρώτη της έκθεση-αξιολόγηση για τα πεπραγμένα της Ελλάδας. 

    Στην αξιολόγησή της, η GREVIO (Group of independent Experts on Action against Violence against Women and Domestic Violence) αναγνωρίζει στις ελληνικές κυβερνήσεις ότι έχουν ληφθεί κάποια θετικά μέτρα για να εναρμονιστεί η νομοθεσία και να δημιουργηθούν υπηρεσίες που να εφαρμόζουν τις προβλέψεις της σύµβασης, την οποία η Ελλάδα κύρωσε το 2018. Στον αντίποδα, διαπιστώνει πολλές ελλείψεις στην υποστήριξη των γυναικών-θυμάτων σεξουαλικών επιθέσεων, στην εκπαίδευση των αρχών, στις υπηρεσίες που έχουν στην ευθύνη τους γυναίκες που αιτούνται άσυλο και στην κάλυψη των γυναικοκτονιών από τα ΜΜΕ.

    Εκεί όμως που η έκθεση ασκεί επίσης ιδιαιτέρως σκληρή κριτική είναι στο ζήτημα της προστασίας των παιδιών. Συγκεκριμένα, επισημαίνει τους κινδύνους που εγκυμονεί η μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου, η οποία συντελέστηκε με τον νόμο 4800 του 2021, γνωστό και ως «Νόμο Τσιάρα» ή νόμο για την «υποχρεωτική συνεπιμέλεια». 

    Όπως είχε επισημανθεί και από πολλούς άλλους αρμόδιους και διεθνείς φορείς την περίοδο που ο νόμος είχε εισαχθεί για συζήτηση στη Βουλή, στον νόμο ορίζεται ως βέλτιστο συμφέρον του παιδιού η ανατροφή του και από τους δύο γονείς, δίχως να προβλέπεται ως εξειδίκευση αυτής της γενικής αρχής ότι το συμφέρον αυτό πρέπει να διαπιστώνεται κατά περίπτωση. Η GREVIO επισημαίνει ότι αυτή η παράλειψη δυσχεραίνει την προστασία του παιδιού όταν αυτό ή η μητέρα του είναι θύμα ενδοοικογενειακής βίας. Ακόμη περισσότερο, η πρόβλεψη του νόμου ότι ο γονέας που κατηγορείται για ενδοοικογενειακή βία πρέπει να έχει καταδικαστεί οριστικά για το αδίκημα προκειμένου να παρακαμφθεί η γενική αρχή της ανατροφής και από τους δύο γονείς, οδηγεί στην εξαναγκαστική και τραυματική επικοινωνία μεταξύ θύματος και θύτη, όταν η ποινική διαδικασία εκκρεμεί ή καθυστερεί. Η επιτροπή τονίζει επίσης — σε πείσμα όσων υποστήριζαν και υποστηρίζουν πως η ενδοοικογενειακή βία κατά της γυναίκας/μητέρας είναι άσχετο θέμα με το αν ο θύτης είναι «καλός πατέρας» — ότι το να είναι μάρτυρες ενδοοικογενειακής βίας έχει «ισχυρό αντίκτυπο στα παιδιά» και «γεννά φόβο, προκαλεί τραύμα, επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη των παιδιών και αναγνωρίζεται ως μορφή ψυχολογικής βίας».

    Στη συνέχεια, η επιτροπή επισημαίνει ότι στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου υπήρχε ο όρος «γονεϊκή αποξένωση». Παρότι ο όρος δεν αναφέρεται με ρητό τρόπο στο τελικό κείμενο του νόμου, η GREVIO εκφράζει «βαθιά ανησυχία» για το ότι οι ελληνικές αρχές νομιμοποιούν την ύποπτη θεωρία της «γονεϊκής αποξένωσης», η οποία «μπορεί να ενισχύσει την επίμονη εικασία εκ μέρους των δικαστών ότι παιδιά που εκφράζουν φόβο για τον πατέρα τους επειδή έχουν γίνει μάρτυρες βίας κατά της μητέρας τους, έχουν χειραγωγηθεί».  

    Ο νόμος προβλέπει, επίσης, ότι η «διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του παιδιού με τον άλλο γονέα» αποτελεί δείγμα κακής άσκησης της γονικής μέριμνας από τον γονέα με τον οποίο διαμένει το παιδί, μια πρόβλεψη που σύμφωνα με την επιτροπή μπορεί να δώσει έδαφος σε «προβληματικές δικαστικές πρακτικές βασισμένες στη γονεϊκή αποξένωση», εξαιτίας της γενικόλογης διατύπωσης του νόμου και της απουσίας ρητής αναφοράς στην ενδοοικογενειακή βία. Σ’ αυτό το πλαίσιο, η GREVIO αναφέρει ακόμη ότι έμαθε με «απόγνωση» ότι υπάρχουν δημόσια εκπαιδευτικά προγράμματα για δικαστές που περιλαμβάνουν τη «γονεϊκή αποξένωση».

    Η επιτροπή εντόπισε, επιπλέον, σειρά δικαστικών αποφάσεων στις οποίες οι ισχυρισμοί των θυμάτων ότι είχαν υποστεί βία από τους συντρόφους τους απορρίφθηκαν με την «ύποπτη» αιτιολογία του «συνδρόμου γονεϊκής αποξένωσης» και σχετικών εννοιών, και διαπίστωσε ότι οι δικαστές δεν απαγορεύουν με συνέπεια αυτό το υπερασπιστικό επιχείρημα.     

    Η GREVIO θεωρεί ότι η υποστήριξη της θεωρίας της «γονεϊκής αποξένωσης» ενέχει τον κίνδυνο μη διάγνωσης ή/και άρνησης της βίας κατά των γυναικών και των παιδιών τους. Ως εκ τούτου, συστήνει ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να γίνει συνείδηση στους αρμόδιους πως για πολλές γυναίκες-θύματα βίας και τα παιδιά τους το να συμμορφωθούν με διαταγές επικοινωνίας με τους πρώην συντρόφους τους αποτελεί σοβαρό κίνδυνο, επειδή «σημαίνει να συναντήσουν τον δράστη πρόσωπο με πρόσωπο, που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά περιστατικά βίας, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας της γυναίκας ή/και των παιδιών».

    Γι’ αυτό, μολονότι η επιτροπή υποστηρίζει το δικαίωμα των παιδιών να διατηρούν δεσμούς και με τους δύο γονείς τους, όπως άλλωστε προβλέπει και η Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τονίζει ότι η έκθεση των παιδιών στη βία, είτε ως θυμάτων είτε ως μαρτύρων, απαιτεί να γίνονται εξαιρέσεις προς το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών. Και επαναλαμβάνει ότι σε κάθε απόφαση που αφορά την επιμέλεια ή την επικοινωνία, η ασφάλεια των παιδιών και της μητέρας τους πρέπει να είναι η κυρίαρχη προτεραιότητα.

    Διαβάστε αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους έχει καταρριφθεί η ψευδοθεωρία της «γονεϊκής αποξένωσης»: «Η απάτη της γονεϊκής αποξένωσης»

    Αξίζει να επισημανθεί ότι στα απαντητικά του σχόλια στην αξιολόγηση της GREVIO, το νεοσύστατο Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, παρότι απάντησε σε σειρά επισημάνσεων της επιτροπής παρέχοντας διευκρινίσεις και παραθέτοντας μέτρα που βρίσκονται υπό σχεδιασμό, απέφυγε να απαντήσει έστω και μία λέξη σχετικά με τα προβλήματα του «Νόμου Τσιάρα» και την νομιμοποίηση της ψευδοθεωρίας της «γονεϊκής αποξένωσης» από την κυβέρνηση και τις δικαστικές αρχές.

    Διαβάστε μια μελέτη περίπτωσης για το πώς η ψευδοθεωρία της «γονεϊκής αποξένωσης» απειλεί ένα δεκάχρονο κορίτσι που έχει καταγγείλει τη σεξουαλική του κακοποίηση από τον πατέρα του: «Ένα κορίτσι 10 ετών κατήγγειλε τη σεξουαλική του κακοποίηση — απέναντί του βρίσκει το επικίνδυνο λόμπι της “γονεϊκής αποξένωσης”»

    Το Συμβούλιο της Ευρώπης είναι ο δεύτερος διακρατικός οργανισμός, μετά τον ΟΗΕ, που ασκεί σκληρή κριτική στην κυβέρνηση για την επιμονή της στην ψευδοθεωρία της «γονεϊκής αποξένωσης». Τον περασμένο Απρίλιο, η Ειδική Εισηγήτρια του ΟΗΕ για τη Βία κατά των Γυναικών και των Κοριτσιών σύστησε στα κράτη-μέλη, σε δική της έκθεση, «να νομοθετήσουν την απαγόρευση της χρήσης της γονεϊκής αποξένωσης ή συναφών ψευδο-εννοιών σε υποθέσεις οικογενειακού δικαίου και τη χρήση των υποτιθέμενων εμπειρογνωμόνων σε θέματα γονεϊκής αποξένωσης και συναφών ψευδο-εννοιών». 

  • Έκθεση

    Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης – Σχόλια της Ελλάδας για την Έκθεση-αξιολόγηση της GREVIO – Νοέμβριος 2023

    Σχόλια της Ελλάδας για την Έκθεση-αξιολόγηση της GREVIO, της επιτροπής που επιτηρεί τη συμμόρφωση των κρατών-μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης...
  • Έκθεση

    Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης – Έκθεση αξιολόγησης της GREVIO για την Ελλάδα – Νοέμβριος 2023

    Έκθεση αξιολόγησης (Baseline Evaluation Report) της GREVIO, της επιτροπής που επιτηρεί τη συμμόρφωση των κρατών-μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης με...
  • Έκθεση

    Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης – Έκθεση της Ελλάδας προς GREVIO – Μάρτιος 2022

    Έκθεση της Ελλάδας (Baseline Report) που υποβλήθηκε τον Μάρτιο του 2022 στην GREVIO, την επιτροπή που επιτηρεί τη συμμόρφωση των κρατών-μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης...
  • Νόμος

    Σπίτια του Παιδιού – Νόμος 4640/2019

    Νόμος 4640 του 2019, ο οποίος τροποποιει τον Νόμο 4478 του 2017, με κύρια μεταβολή το ότι τα Σπίτια του Παιδιού κατέστησαν περιφερειακές υπηρεσίες του υπουργείου Δικαιοσύνης. Ο τρόπος λειτουργίας...
  • Έκθεση

    Συνήγορος του Πολίτη – Πόρισμα: Συνθήκες λειτουργίας της Μονάδας Κοινωνικής Φροντίδας για παιδιά με αναπηρία «Κέντρο Περίθαλψης Παίδων Λεχαινών»

    Πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη, το οποίο υπογράφουν ο Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη, Γιώργος Μόσχος, και η ειδική επιστήμονας, Ιωάννα...
  • Προσφυγή

    ΕΠΣΕ – Αναφορά στην Εισαγγελία Αρείου Πάγου για τις συνθήκες στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών

    Αναφορά προς την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ευτέρπη Κουτζαμάνη, σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών, την οποία υπέβαλε...
  • Νόμος

    Σπίτι του Παιδιού – Νόμος 4478/2017

    Νόμος 4478 του 2017, με τα Άρθρα 74-77 του οποίου συνιστώνται Αυτοτελή Γραφεία Προστασίας Ανηλίκων Θυμάτων – «Σπίτια του Παιδιού», και προβλέπεται καταρχάς η στελέχωσή τους, στις Υπηρεσίες Επιμελητών Ανηλίκων...
  • Εγχειρίδιο

    Πρωτόκολλο Διερεύνησης, Διάγνωσης και Διαχείρισης Κακοποίησης και Παραμέλησης Παιδιών

    Πρωτόκολλο που έχει δημιουργήσει η Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού – Κέντρο για τη...
  • Μελέτη περίπτωσης

    Το «τέρας» της Λέρου

    Μια διαβόητη υπόθεση κακοποιημένων παιδιών σε ένα απομακρυσμένο νησί δείχνει πώς οι αρχές, οι υπηρεσίες πρόνοιας και οι τοπικές κοινωνίες αποτυγχάνουν να παράσχουν ένα δίχτυ ασφαλείας — ακόμη και όταν έχουν υπάρξει καταγγελίες και οι[...]

  • Μελέτη περίπτωσης

    Η κόλαση ως ίδρυμα

    Η τρομαχτική αδράνεια του κράτους και η αδικαιολόγητη καθυστέρηση να αποκατασταθούν οι άνθρωποι που βασανίστηκαν στο κολαστήριο των Λεχαινών αποτελούν μια εμβληματική περίπτωση θεσμικής μισαναπηρίας.

  • Συνέντευξη

    «Μπαίνουν παιδιά και βγαίνουν ελιές»

    Ο σκηνοθέτης και ανάπηρος ακτιβιστής, μέλος της Κίνησης Αναπήρων «Μηδενική Ανοχή», μιλάει για την επείγουσα ανάγκη της αποϊδρυματοποίησης και μοιράζεται την εμπειρία του από την κατάληψη στο κολαστήριο των Λεχαινών.